skip to main |
skip to sidebar
Onze tweede dag in Valladolid en het was de heetste tot nu toe. Temperatuur liep rond het middaguur op tot 36 graden met een luchtvochtigheid van bijna 100%. Arny kreeg al flashbacks van Miami tijdens de hittegolf toen we daar waren en hij behoorlijk ziek werd.
We zijn daarom vroeg vertrokken, vóór de middaghitte.
Fiets gehuurd bij Antonio "Negro" Aquilar. Ooit was hij een van de eerste latino baseballstars. Nu runt hij samen met zijn zoon een sleazy sportzaakje annex fietsverhuurbedrijf dat vol staat met allerlei memoralia uit zijn cariere zoals foto's, gesigneerde baseballs en meer. Zoonlief sprak redelijk engels, was immers in Amerika opgegroeid tijdens de carriere van zijn pa. Dus dat scheelde.
Uit een stapel fietswrakken konden we nog twee redelijke mountainbikes vinden. Caro had er zelfs een met een mandje, maar het zadel daarentegen was zwaar klote. Ze klaagt nu al de hele dag over een pijnlijk stuitje.
Het fiets ritje dat gepland stond was 14 kilometer heen en terug. Afzien dus! Het eindoel was Cenote Dzitnup een van de mooiste ondergrondse zoetwaterbronnen in Yucatan. En er zijn er nogal wat hier!
Na allerlei bedelende mayakinderen getrotseerd hebben konden we eindelijk afdalen in de grot. Het was er stikbenauwd! Arny's bril bleef maar beslaan en de lens van de camera was er niet veel beter aan toe. Desondanks konden we genieten van een prachtig natuurwonder. Vooral toen rond 10 uur de zonnestraal door het kleine gat in het dak de hele grot in prachtig turqoise licht hulde. Op dat moment hadden we op één stil Maya meisje de hele Cenote voor ons alleen.
Echt genieten, vooral met een ijskoud biertje wat we bij de ingang hadden gescoord. Rond 11 uur begonnen de eerste touristen binnen te druppelen en al snel werd je ondersteboven gerend door kleine luidruchtige amerikaantjes.
Tijd om de terugweg te aanvaarden....
En dat was geen pretje! Het was inmiddels snikheet en verstikkend benauwd. En dan op die twee wrakken van fietsen terug... Arny werd dus goed ziek!
We hebben de rest van de dag rustig aan gedaan en aan het zwembad gelegen in de binnentuin van ons hotel, volgens Antonio "negro" a place for the rich and famous. Zo heeft Jimmy Carter er nog een vakantie doorgebracht.
We mogen ons dan ook echte jetsetters noemen vanaf nu... Ehm met arny zijn petje en zijn Ramones-tshirt vielen we dan ook lichtelijk uit de toon!
Gisteravond zijn we nog een flink stuk gaan wandelen, naar de wijk San Bernadino. Het is genoemd naar het klooster 'Iglesias de San Bernadino de Sienna', een mondvol! Gebouwd in 1545 door monikken die met de Spaanse conquistadores zijn meegereisd. Die daarna vooral de Maya's hun inquisitie opdrongen en ze hardhandig tot het katholisme bekeerden. Wat in 1840 leide tot een revolte onder de Maya's die de hele stad inclusief het klooster in de fik zetten. Oh en er is nog een verhaaltje over een piraat die door een Vallodiaanse schone was verleid en vervolgens in het klooster gevangen werd gezet. Zijn medepiraten hebben daarna de hele stad geplunderd en hun vriendje weer bevrijd.
Toen we gisteravond bij het klooster kwamen, ontdekten we dat het gesloten was. Alleen de bijbehorende kerk was s'morgens te bezoeken.
Toen we er vanochtend langs kwamen zijn we er toch even aangegaan. De kerk stelde niet veel voor, maar de poort naar het klooster stond open! Stiekem naar binnengeglipt! En flink wat foto's geschoten. Er was echter iets vreemds, het hele pand stinkt al sinds de revolte van 1840 naar brand. De lucht hebben ze er nooit uitgekregen. Alsof de Maya's nog even een vloek uitgesproken hebben!
In het klooster stonden behoorlijk wat oude gebruiksvoorwerpen, zoals een oude naaimachine en een nog oudere typemachine....
Morgen gaat het naar Chitzen Itza, de beroemste Maya stad met diverse piramides, we zijn benieuwd. Hopelijk is het dan niet zo warm als vandaag!
Valladolid, tja, even wat anders... Meer kun je het niet noemen, een middelgrote stad met een historisch centrum en vooral een groot plein voor ons hotel waar een kathedraal staat te pronken. We hebben onze eerste hangmat gekocht (spotgoedkoop!) en al wat leuke hebbedingetjes gezien die we morgen gaan scoren...
Het beloofde wireless internet werkt niet zoals men beloofd had, misschien laat deze update nog even op zich wachten....
We hebben het tropisch paradijsje Isla Holbox achter ons gelaten. Nou ja het paradijsje is niet meer zo idilysch als het ooit was. In 2005 is er een orkaan over het eiland geraasd, zo vertelde de eigenares van ons hotelletje bij het uitchecken. De gevolgen zijn nog overal te zien, veel bedrijfjes zijn failliet en de hele dag hoor je betonmolens draaien. Er is destijds een vloedgolf van bijna 2 meter over het eiland heen gespoeld en alles op zijn weg meegesleurd. De wind heeft het zaakje daarna nog even afgemaakt, zodat er ook geen enkel huis nog een dak had.
Tja we schijnen een voorliefde te hebben voor dit soort rampplaatsen aangezien we vorig jaar Katrina in Florida en New Orleans zijn nagereisd. Gelukkig was het op Holbox een stuk minder erg. Na een woelig tochtje met het veer, waar weer de bagage nat geworden is, zijn we per auto vertrokken naar Ek Balam. Gisteren was onze excursie iets plezieriger, zo hebben we ca. één uur samen met een school dolfijnen gevaren. De aangerade route zou eigenlijk maar 2 uurtjes duren, maar door diverse wegwerkzaamheden (de weg zou in de USA alleen met 4-drives gereden mogen worden), duurde het 3,5 uur.
Ek Balam is een van de vele Maya steden in Yucatan, maar ook een van de minst bekende. We hadden de hele opgraving bijna voor onszelf! Terwijl hier de prachtigste beeldhouwwerken van de Maya's te vinden zijn, net als het hoogste bouwwerk in Yucatan.
Toen we de top beklommen hadden konden we zelfs in de verte de silouetten van andere Maya steden zien als Coba en Chitzen Itza. De laatste gaan we over enkele dagen nog bezoeken. Daar zal het echter wel druk zijn aangezien het een van de grootste Maya steden uit de oudheid is. Busladingen japanners en amerikanen....
Hebben wij weer... Prachtig tropisch eiland met flamingo's en zo en het regent!!!!! Maar daar hield het vandaag niet mee op. Op de weg van Playa Del Carmen naar Chiquilla waar we op het veer moesten stappen hebben we ons flink vereden! Een omweg van ca 2 uur! En dan de weg naar Chiquilla, tjemig wat een gatenkaas... schijnbaar hebben ze in Mexico te weinig asfalt want dit was toch wel behoorlijk afzien. En dat voor 2 'doorwinterde' 4 wheel drive crossers. Nee zelfs in Death Valley waren de wegen beter.... En toen kwam het "boottochtje"... Het regende pijpenstelen en we hadden ons ook nog eens laten overhalen om niet het veer te pakken, maar een speedbootje te delen met een Amerikaans koppel. Na 5 minuten waren we doorweekt en zeiknat. Je mag zelf invullen wat er met mijn camera en laptop gebeured is!
Ik zou die Mexicaanse piraat het liefst gekielhaald hebben! Don't mess with the Dutch, onze de Ruyter had er wel raad mee gewist! Helemaal verkleumd en echt zeikenat kwamen we eindelijk op Holbox aan. Fototas dreef zo'n beetje de boot uit.... Gelukkig is onze Cabana (hotelletje) een beauty, net voorbij het strand. Voor de rest is het armoe troef hier. Ze zijn nog steeds de schade aan het herstellen van de laatste orkaan die over het eiland geraast is... Hopelijk wordt het weer wat beter, want we blijven 3 daagjes hier... Maar het ziet er naar uit dat het alweer aan het opklaren is!
Enkele heelijke dagjes strand achter de rug. Normaal houden we hier niet van, maar ja we worden ook een dagje ouder. Playa is gelukkig niet zo toeristisch als we gedacht hadden. Het eten is heerlijk en de zee is bijna turquoise!!
Gisteren waren er behoorlijk hoge golven, feest voor het baasje dus! Alleen hebben we de bodyboard pas s'avonds gevonden... Dus geen surfen, helaas...
Nog een kleine 12 uurtjes en we zitten in het vliegtuig richting Mexico.... We hebben de kikkers in onze tuin al vaarwel gekust (nee er zat geen prins in verborgen!).
Het enigste wat tegenvalt (op mijn onstoken jicht voet na) is dat de kaboutertjes niet onze koffers ingepakt hebben...
Onze kabouters zijn schijnbaar weer terug in hun kabouterbos en in winterslaap gegaan... Snurken deed dit kereltje in elk geval hard genoeg. We moeten onze rotzooi daarom maar weer zelf inpakken!
Als ik morgen het koffer uitpak en er dan zo'n kereltje met rode puntmuts uitspringt, ga ik'm als haaienaas gebruiken!!!!!!
Fiets gehuurd bij Antonio "Negro" Aquilar. Ooit was hij een van de eerste latino baseballstars. Nu runt hij samen met zijn zoon een sleazy sportzaakje annex fietsverhuurbedrijf dat vol staat met allerlei memoralia uit zijn cariere zoals foto's, gesigneerde baseballs en meer. Zoonlief sprak redelijk engels, was immers in Amerika opgegroeid tijdens de carriere van zijn pa. Dus dat scheelde. 
Na allerlei bedelende mayakinderen getrotseerd hebben konden we eindelijk afdalen in de grot. Het was er stikbenauwd! Arny's bril bleef maar beslaan en de lens van de camera was er niet veel beter aan toe. Desondanks konden we genieten van een prachtig natuurwonder. Vooral toen rond 10 uur de zonnestraal door het kleine gat in het dak de hele grot in prachtig turqoise licht hulde. Op dat moment hadden we op één stil Maya meisje de hele Cenote voor ons alleen. 
Echt genieten, vooral met een ijskoud biertje wat we bij de ingang hadden gescoord. Rond 11 uur begonnen de eerste touristen binnen te druppelen en al snel werd je ondersteboven gerend door kleine luidruchtige amerikaantjes. 
Gisteravond zijn we nog een flink stuk gaan wandelen, naar de wijk San Bernadino. Het is genoemd naar het klooster 'Iglesias de San Bernadino de Sienna', een mondvol! Gebouwd in 1545 door monikken die met de Spaanse conquistadores zijn meegereisd. Die daarna vooral de Maya's hun inquisitie opdrongen en ze hardhandig tot het katholisme bekeerden. Wat in 1840 leide tot een revolte onder de Maya's die de hele stad inclusief het klooster in de fik zetten. Oh en er is nog een verhaaltje over een piraat die door een Vallodiaanse schone was verleid en vervolgens in het klooster gevangen werd gezet. Zijn medepiraten hebben daarna de hele stad geplunderd en hun vriendje weer bevrijd.
Toen we er vanochtend langs kwamen zijn we er toch even aangegaan. De kerk stelde niet veel voor, maar de poort naar het klooster stond open! Stiekem naar binnengeglipt! En flink wat foto's geschoten. Er was echter iets vreemds, het hele pand stinkt al sinds de revolte van 1840 naar brand. De lucht hebben ze er nooit uitgekregen. Alsof de Maya's nog even een vloek uitgesproken hebben!
Morgen gaat het naar Chitzen Itza, de beroemste Maya stad met diverse piramides, we zijn benieuwd. Hopelijk is het dan niet zo warm als vandaag!
